من كام سنه عايش لوحدى فلامال
من كام سنه اتخيلك وعايش معاكى فلخيال
من كام سنه ابنى فقصور وحدى فرمال
دلوقتى فقت
ومن خيالك وحدى تعبت
وفكيت ا ساور سجنك ومن سجنك هربت
هتقولى حب هقلك ايوه حب
ياما حبيتك سنين ومن حبك دلوقتى تبت
هتقولى عشره
هقلك عشرتى هانت عليكى
سنين طويله عايش معاكى وبين اديكى
ولما لقيتينى هتجنن عليكى
مره وحده لقيت نفسى عايش معاكى فلخيال
ابنى فقصور عليه لكنها فلحظة بعادك بقيت رمال
قلتى مره بعدك محال
قلتى حبك فى قلبى رواسى من جبال
وصدقت كلامك بلكلمة
وعشت معاكى اجمل قصة حب عرفها ازمان
اديتك قلبى واحساسى واديتك حنان
حسستك وانتى معاى بكل لحضه من امان
سفرة معاكى بلاد بعيدة وهجرنا باروحنا
واول ما وصلنا وحسيت اننا ارتحنا
لقيت فى عنبيكى حزن وكنا لسه ما فرحنا
اتارى الزمن كان مستنى يشفنا فرحنين ويجرحنا
الزمن اه من الزمن متعود على جرح العاشقين يا رتنا ما فرحنا
ودلوقتى بعد ما دوينا جرح الزمن هودعك
وهقلك كلام من قلبى يمكن يوجعك
انا هبعد مش عوز بعدى يالمك
او حتى ان كنتى حبتينى حبى يعزبك
بعد الى كان منك مش هعرف تانى لقلبى ارجعك
اسمحيلى اخد رسيلك
اسمحيلى اخد معاى احلامك وصورتك
اسمحيلى اعيش معاكى فلخيال
اسمحيلى ابنى فقصور وحدى وابنى فخيالك وحدى الامال
لكن رجوعى تانى صعب مش صعب بس لا ده شىء محال