[right]وفى وسط الطريق
نسينا كل الكلام
ضاعت حروف المحبه
واتبدلت اوهام
وشفة على وشها رهبه
ونظره متحيره
والخطوه بدل ما كانت مبنا بعيده
بقت الخطوه قصيره
ومشينا انا وهى
اديها مسكه اديه
شافت كمان فى عيونى احلمها الورديه
وفى وسط الطريق وصحينا
ومحدش فطريق جنبينا
وحتى العوازل وقفو قدمنا عشان يلومونا
وفى وسط الطريق
سبناهم يوشوشو الاحبه علينا
سمعنهم لبعض بيحكو
ولكل الاحبه بيشكو
على حالهم وحلنا معاهم
واترى هما حياره
عيشين حياه جباره
بيقولو علينا خصاره
وخصاره نكون وياهم
وفى وسط الطريق وسكتنا
وعيونا بتحكى حالتنا
وادينا بيلمسو بعض
وقلبنا بيوعدو بعض
وفى وسط الطريق
وكل الناس شيفانا
ومتعطفه قلبها معانا
وعينهم بتبكى علينا
ويقولو الحبايب دول
فى نص الطريق واقفين
رجعين ولا مش راجعين
خطويهم رايحه بيهم لفين
وهما من العشقين
وهما من المساكين[/right]